जणू मृगजळ होत
स्पष्ट अस्पष्ट असे अनुबंद
नकळत कळत घडलेलं
समज होत ते गैर झाल
गैर झाल ते समजून झाल
तुटत होत मन
झुरत होता आत्मा
कळत नाकळत समजून उमजून केलेलं असे नव्हे
तरी सुधा आज जेव्हा हात निसटले
जणू मनाच्या कोपऱ्यात एकच
डोक्यात एकच
येशील का परत त्याचं आठवणी पुसून
नवीन आठवणी जुळवण्यासाठी
येशील का कधी ….
जुन्या आठवणी पुसण्यासाठी …
वर्षा नाईक
